Με δύο εικαστικά μου έργα συμμετείχα στην ομαδική έκθεση “Αόρατες Ελπίδες” στο χώρο τέχνης Alma Mater (Εμμανουήλ Μπενάκη 62, Εξάρχεια και παράλληλα διαδικτυακά, σε συνεργασία με την ARTgrID (https://artgrid.gr).Η έκθεση πραγματοποιήθηκε από τις 23 Μάϊου ως τις 1 Ιουνίου 2025.
Ο Επιμελητής Τέχνης Πάρης Καπράλος σε συνεργασία με το Ελληνικό Δίκτυο Γυναικών Ευρώπης και εικαστικούς καλλιτέχνες, με αφορμή τη Παγκόσμια Ημέρα για τα Εξαφανισμένα Παιδιά (25η Μαΐου) παρουσιάζει την έκθεση που διερευνά το φαινόμενο της εξαφάνισης παιδιών στην Ευρώπη, φωτίζοντας τις πολλαπλές αιτίες και τις τραγικές συνέπειες που το συνοδεύουν, αναδεικνύοντας τη σκληρή πραγματικότητα των αόρατων ανηλίκων και καλώντας σε συλλογική ευαισθητοποίηση και δράση για την προστασία της παιδικής ζωής και αξιοπρέπειας.
Σημειώνεται στο επιμελητικό κείμενο: “Λέγεται πως τα παιδιά είναι η ελπίδα για έναν καλύτερο κόσμο. Είναι εκείνα που θα διαμορφώσουν το αύριο, με τις αξίες, τις επιλογές και τις πράξεις τους. Η 25η Μαΐου είναι αφιερωμένη στα παιδιά που εξαφανίζονται και σε εκείνα που παραμένουν αόρατα για την κοινωνία. Η Παγκόσμια Ημέρα των Εξαφανισμένων Παιδιών δεν είναι απλώς μια υπενθύμιση, αλλά μια έκκληση για δράση. Τα παιδιά εξαφανίζονται για πολλούς λόγους. Οικογενειακές διαφορές, φυγή από ενδοοικογενειακή βία, διαδικτυακή παραπλάνηση, εγκληματικά κυκλώματα εμπορίας ανθρώπων – οι κίνδυνοι είναι παντού. Οι απαγωγές από αγνώστους είναι λιγότερες αλλά εξαιρετικά ανησυχητικές, καθώς συνδέονται με εκμετάλλευση και βία, ενώ ψυχικές διαταραχές ή νευροαναπτυξιακά προβλήματα κάνουν κάποιους ανηλίκους πιο ευάλωτους. Συγκλονιστική είναι η κατάσταση των ασυνόδευτων ανηλίκων που φτάνουν στην Ευρώπη χωρίς χαρτιά, προσπαθώντας να γλιτώσουν από πολέμους και ακραία φτώχεια. Χιλιάδες εξαφανίζονται κάθε χρόνο, με πολλά να πέφτουν θύματα διακινητών. Η Europol έχει επιβεβαιώσει περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης, καταναγκαστικής εργασίας και εμπορίας οργάνων. Χωρίς νομική προστασία, παραμένουν αόρατα στα σύνορα, στις δομές φιλοξενίας, ακόμα και στους δρόμους των μεγάλων πόλεων. Η ευαισθητοποίηση της κοινωνίας είναι ζωτικής σημασίας. Κάθε χαμένο παιδί είναι μια υπόθεση που μας αφορά όλους: είναι μια ελπίδα λιγότερη για το μέλλον του κόσμου”.
Τα δύο εικαστικά έργα με τα οποία συμμετέχω στην έκθεση είναι διαστάσεων 35χ50 σε χαρτόνι και τα υλικά είναι ακρυλικό.
Απώλεια
Απουσία
